mimoìlaziti
mimoìlaziti (se) nesvrš. 〈prez. -īm (se), pril. sad. -zēći (se), gl. im. -ažēnje〉,
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
mimoilaziti | |
prezent | |
jednina | |
1. | mimoilazim |
2. | mimoilaziš |
3. | mimoilazi |
množina | |
1. | mimoilazimo |
2. | mimoilazite |
3. | mimoilaze |
futur | |
jednina | |
1. | mimoilazit ću |
2. | mimoilazit ćeš |
3. | mimoilazit će |
množina | |
1. | mimoilazit ćemo |
2. | mimoilazit ćete |
3. | mimoilazit će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | mimoilažah |
2. | mimoilažaše |
3. | mimoilažaše |
množina | |
1. | mimoilažasmo |
2. | mimoilažaste |
3. | mimoilažahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | mimoilazio sam |
2. | mimoilazio si |
3. | mimoilazio je |
množina | |
1. | mimoilazili smo |
2. | mimoilazili ste |
3. | mimoilazili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam mimoilazio |
2. | bio si mimoilazio |
3. | bio je mimoilazio |
množina | |
1. | bili smo mimoilazili |
2. | bili ste mimoilazili |
3. | bili su mimoilazili |
imperativ | |
jednina | |
2. | mimoilazi |
množina | |
1. | mimoilazimo |
2. | mimoilazite |
glagolski prilog sadašnji | |
mimoilazeći | |
glagolski pridjev aktivni | |
mimoilazio, mimoilazila, mimoilazilo | |
mimoilazili, mimoilazile, mimoilazila | |
glagolski pridjev pasivni | |
mimoilažen, mimoilažena, mimoilaženo | |
mimoilaženi, mimoilažene, mimoilažena |