modalìtēt
modalìtēt m 〈G modalitéta〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | modalitet |
| G | modaliteta |
| D | modalitetu |
| A | modalitet |
| V | modalitete |
| L | modalitetu |
| I | modalitetom |
| množina | |
| N | modaliteti |
| G | modaliteta |
| D | modalitetima |
| A | modalitete |
| V | modaliteti |
| L | modalitetima |
| I | modalitetima |
Definicija
| 1. | način, oblik na koji se što vrši, ono što je određeno okolnostima pod kojima se vrši [ontološki modalitet; gnoseološki modalitet] |
| 2. | glazb. skupni naziv za karakteristična harmonijska i melodijska obilježja napjeva koji se temelje na starocrkvenim oblicima |
Etimologija
✧ vidi mȏdus
