nàbrbljati
nàbrbljati (se) svrš. 〈prez. -ām (se), pril. pr. -āvši (se), prid. trp. nȁbrbljān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| nabrbljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | nabrbljam |
| 2. | nabrbljaš |
| 3. | nabrblja |
| množina | |
| 1. | nabrbljamo |
| 2. | nabrbljate |
| 3. | nabrbljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | nabrbljat ću |
| 2. | nabrbljat ćeš |
| 3. | nabrbljat će |
| množina | |
| 1. | nabrbljat ćemo |
| 2. | nabrbljat ćete |
| 3. | nabrbljat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | nabrbljah |
| 2. | nabrblja |
| 3. | nabrblja |
| množina | |
| 1. | nabrbljasmo |
| 2. | nabrbljaste |
| 3. | nabrbljaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | nabrbljao sam |
| 2. | nabrbljao si |
| 3. | nabrbljao je |
| množina | |
| 1. | nabrbljali smo |
| 2. | nabrbljali ste |
| 3. | nabrbljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam nabrbljao |
| 2. | bio si nabrbljao |
| 3. | bio je nabrbljao |
| množina | |
| 1. | bili smo nabrbljali |
| 2. | bili ste nabrbljali |
| 3. | bili su nabrbljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | nabrbljaj |
| množina | |
| 1. | nabrbljajmo |
| 2. | nabrbljajte |
| glagolski prilog prošli | |
| nabrbljavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| nabrbljao, nabrbljala, nabrbljalo | |
| nabrbljali, nabrbljale, nabrbljala | |
Definicija
| 1. | brbljajući svašta reći |
| 2. | (se) napričati se do mile volje |
Etimologija
✧ na- + v. brbljati
