bẕbljati
bẕbljati (, o komu, o čemu) nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| brbljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | brbljam |
| 2. | brbljaš |
| 3. | brblja |
| množina | |
| 1. | brbljamo |
| 2. | brbljate |
| 3. | brbljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | brbljat ću |
| 2. | brbljat ćeš |
| 3. | brbljat će |
| množina | |
| 1. | brbljat ćemo |
| 2. | brbljat ćete |
| 3. | brbljat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | brbljah |
| 2. | brbljaše |
| 3. | brbljaše |
| množina | |
| 1. | brbljasmo |
| 2. | brbljaste |
| 3. | brbljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | brbljao sam |
| 2. | brbljao si |
| 3. | brbljao je |
| množina | |
| 1. | brbljali smo |
| 2. | brbljali ste |
| 3. | brbljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam brbljao |
| 2. | bio si brbljao |
| 3. | bio je brbljao |
| množina | |
| 1. | bili smo brbljali |
| 2. | bili ste brbljali |
| 3. | bili su brbljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | brbljaj |
| množina | |
| 1. | brbljajmo |
| 2. | brbljajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| brbljajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| brbljao, brbljala, brbljalo | |
| brbljali, brbljale, brbljala | |
Definicija
govoriti mnogo o nevažnim stvarima, prisno razgovarati; naklapati
Etimologija
✧ onom. ≃ slov. brbljati
