nàduriti se
nàduriti se svrš. 〈prez. nàdurīm se, pril. pr. -īvši se, prid. trp. nàduren〉,
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| naduriti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | nadurim |
| 2. | naduriš |
| 3. | naduri |
| množina | |
| 1. | nadurimo |
| 2. | nadurite |
| 3. | nadure |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | nadurit ću |
| 2. | nadurit ćeš |
| 3. | nadurit će |
| množina | |
| 1. | nadurit ćemo |
| 2. | nadurit ćete |
| 3. | nadurit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | nadurih |
| 2. | naduri |
| 3. | naduri |
| množina | |
| 1. | nadurismo |
| 2. | naduriste |
| 3. | naduriše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | nadurio sam |
| 2. | nadurio si |
| 3. | nadurio je |
| množina | |
| 1. | nadurili smo |
| 2. | nadurili ste |
| 3. | nadurili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam nadurio |
| 2. | bio si nadurio |
| 3. | bio je nadurio |
| množina | |
| 1. | bili smo nadurili |
| 2. | bili ste nadurili |
| 3. | bili su nadurili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | naduri |
| množina | |
| 1. | nadurimo |
| 2. | nadurite |
| glagolski prilog prošli | |
| nadurivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| nadurio, nadurila, nadurilo | |
| nadurili, nadurile, nadurila | |
Etimologija
✧ na- + v. duriti se
