nadovezívati
nadovezívati (na što, se) nesvrš. 〈prez. nadovèzujēm (se), pril. sad. nadovèzujūći (se), gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| nadovezivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | nadovezujem |
| 2. | nadovezuješ |
| 3. | nadovezuje |
| množina | |
| 1. | nadovezujemo |
| 2. | nadovezujete |
| 3. | nadovezuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | nadovezivat ću |
| 2. | nadovezivat ćeš |
| 3. | nadovezivat će |
| množina | |
| 1. | nadovezivat ćemo |
| 2. | nadovezivat ćete |
| 3. | nadovezivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | nadovezivah |
| 2. | nadovezivaše |
| 3. | nadovezivaše |
| množina | |
| 1. | nadovezivasmo |
| 2. | nadovezivaste |
| 3. | nadovezivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | nadovezivao sam |
| 2. | nadovezivao si |
| 3. | nadovezivao je |
| množina | |
| 1. | nadovezivali smo |
| 2. | nadovezivali ste |
| 3. | nadovezivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam nadovezivao |
| 2. | bio si nadovezivao |
| 3. | bio je nadovezivao |
| množina | |
| 1. | bili smo nadovezivali |
| 2. | bili ste nadovezivali |
| 3. | bili su nadovezivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | nadovezuj |
| množina | |
| 1. | nadovezujmo |
| 2. | nadovezujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| nadovezujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| nadovezivao, nadovezivala, nadovezivalo | |
| nadovezivali, nadovezivale, nadovezivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| nadovezivan, nadovezivana, nadovezivano | |
| nadovezivani, nadovezivane, nadovezivana | |
Etimologija
✧ vidi nadovézati
