nadrážiti
nadrážiti (koga, što) svrš. 〈prez. nàdrāžīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. nàdrāžen〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
nadražiti | |
prezent | |
jednina | |
1. | nadražim |
2. | nadražiš |
3. | nadraži |
množina | |
1. | nadražimo |
2. | nadražite |
3. | nadraže |
futur | |
jednina | |
1. | nadražit ću |
2. | nadražit ćeš |
3. | nadražit će |
množina | |
1. | nadražit ćemo |
2. | nadražit ćete |
3. | nadražit će |
aorist | |
jednina | |
1. | nadražih |
2. | nadraži |
3. | nadraži |
množina | |
1. | nadražismo |
2. | nadražiste |
3. | nadražiše |
perfekt | |
jednina | |
1. | nadražio sam |
2. | nadražio si |
3. | nadražio je |
množina | |
1. | nadražili smo |
2. | nadražili ste |
3. | nadražili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam nadražio |
2. | bio si nadražio |
3. | bio je nadražio |
množina | |
1. | bili smo nadražili |
2. | bili ste nadražili |
3. | bili su nadražili |
imperativ | |
jednina | |
2. | nadraži |
množina | |
1. | nadražimo |
2. | nadražite |
glagolski prilog prošli | |
nadraživši | |
glagolski pridjev aktivni | |
nadražio, nadražila, nadražilo | |
nadražili, nadražile, nadražila | |
glagolski pridjev pasivni | |
nadražen, nadražena, nadraženo | |
nadraženi, nadražene, nadražena |