nadvisívati
nadvisívati (koga, što) nesvrš. 〈prez. nadvìsujēm, pril. sad. nadvìsujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| nadvisivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | nadvisujem |
| 2. | nadvisuješ |
| 3. | nadvisuje |
| množina | |
| 1. | nadvisujemo |
| 2. | nadvisujete |
| 3. | nadvisuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | nadvisivat ću |
| 2. | nadvisivat ćeš |
| 3. | nadvisivat će |
| množina | |
| 1. | nadvisivat ćemo |
| 2. | nadvisivat ćete |
| 3. | nadvisivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | nadvisivah |
| 2. | nadvisivaše |
| 3. | nadvisivaše |
| množina | |
| 1. | nadvisivasmo |
| 2. | nadvisivaste |
| 3. | nadvisivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | nadvisivao sam |
| 2. | nadvisivao si |
| 3. | nadvisivao je |
| množina | |
| 1. | nadvisivali smo |
| 2. | nadvisivali ste |
| 3. | nadvisivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam nadvisivao |
| 2. | bio si nadvisivao |
| 3. | bio je nadvisivao |
| množina | |
| 1. | bili smo nadvisivali |
| 2. | bili ste nadvisivali |
| 3. | bili su nadvisivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | nadvisuj |
| množina | |
| 1. | nadvisujmo |
| 2. | nadvisujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| nadvisujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| nadvisivao, nadvisivala, nadvisivalo | |
| nadvisivali, nadvisivale, nadvisivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| nadvisivan, nadvisivana, nadvisivano | |
| nadvisivani, nadvisivane, nadvisivana | |
Etimologija
✧ vidi nadvísiti
