nasljeđívati
nasljeđívati (što) nesvrš. 〈prez. nasljèđujēm, pril. sad. nasljèđujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| nasljeđivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | nasljeđujem |
| 2. | nasljeđuješ |
| 3. | nasljeđuje |
| množina | |
| 1. | nasljeđujemo |
| 2. | nasljeđujete |
| 3. | nasljeđuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | nasljeđivat ću |
| 2. | nasljeđivat ćeš |
| 3. | nasljeđivat će |
| množina | |
| 1. | nasljeđivat ćemo |
| 2. | nasljeđivat ćete |
| 3. | nasljeđivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | nasljeđivah |
| 2. | nasljeđivaše |
| 3. | nasljeđivaše |
| množina | |
| 1. | nasljeđivasmo |
| 2. | nasljeđivaste |
| 3. | nasljeđivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | nasljeđivao sam |
| 2. | nasljeđivao si |
| 3. | nasljeđivao je |
| množina | |
| 1. | nasljeđivali smo |
| 2. | nasljeđivali ste |
| 3. | nasljeđivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam nasljeđivao |
| 2. | bio si nasljeđivao |
| 3. | bio je nasljeđivao |
| množina | |
| 1. | bili smo nasljeđivali |
| 2. | bili ste nasljeđivali |
| 3. | bili su nasljeđivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | nasljeđuj |
| množina | |
| 1. | nasljeđujmo |
| 2. | nasljeđujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| nasljeđujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| nasljeđivao, nasljeđivala, nasljeđivalo | |
| nasljeđivali, nasljeđivale, nasljeđivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| nasljeđivan, nasljeđivana, nasljeđivano | |
| nasljeđivani, nasljeđivane, nasljeđivana | |
Etimologija
✧ vidi naslijéditi
