naráđati
naráđati (se) svrš. 〈prez. nàrāđām (se), pril. pr. -āvši (se), prid. rad. naráđao (se)〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| narađati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | narađam |
| 2. | narađaš |
| 3. | narađa |
| množina | |
| 1. | narađamo |
| 2. | narađate |
| 3. | narađaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | narađat ću |
| 2. | narađat ćeš |
| 3. | narađat će |
| množina | |
| 1. | narađat ćemo |
| 2. | narađat ćete |
| 3. | narađat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | narađah |
| 2. | narađa |
| 3. | narađa |
| množina | |
| 1. | narađasmo |
| 2. | narađaste |
| 3. | narađaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | narađao sam |
| 2. | narađao si |
| 3. | narađao je |
| množina | |
| 1. | narađali smo |
| 2. | narađali ste |
| 3. | narađali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam narađao |
| 2. | bio si narađao |
| 3. | bio je narađao |
| množina | |
| 1. | bili smo narađali |
| 2. | bili ste narađali |
| 3. | bili su narađali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | narađaj |
| množina | |
| 1. | narađajmo |
| 2. | narađajte |
| glagolski prilog prošli | |
| narađavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| narađao, narađala, narađalo | |
| narađali, narađale, narađala | |
Definicija
| 1. | () roditi puno djece |
| 2. | (se) umoriti se od rađanja |
Etimologija
✧ vidi naròditi se
