lèmiti
lèmiti (što) nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. lèmēći, prid. trp. lȅmljen, gl. im. lèmljēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| lemiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | lemim |
| 2. | lemiš |
| 3. | lemi |
| množina | |
| 1. | lemimo |
| 2. | lemite |
| 3. | leme |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | lemit ću |
| 2. | lemit ćeš |
| 3. | lemit će |
| množina | |
| 1. | lemit ćemo |
| 2. | lemit ćete |
| 3. | lemit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | lemljah |
| 2. | lemljaše |
| 3. | lemljaše |
| množina | |
| 1. | lemljasmo |
| 2. | lemljaste |
| 3. | lemljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | lemio sam |
| 2. | lemio si |
| 3. | lemio je |
| množina | |
| 1. | lemili smo |
| 2. | lemili ste |
| 3. | lemili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam lemio |
| 2. | bio si lemio |
| 3. | bio je lemio |
| množina | |
| 1. | bili smo lemili |
| 2. | bili ste lemili |
| 3. | bili su lemili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | lemi |
| množina | |
| 1. | lemimo |
| 2. | lemite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| lemeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| lemio, lemila, lemilo | |
| lemili, lemile, lemila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| lemljen, lemljena, lemljeno | |
| lemljeni, lemljene, lemljena | |
Definicija
pričvršćivati ili povezivati na pojedinim mjestima manje komadiće žice, lima i sl. rastaljenim lemom pomoću lemila; lotati, zalemljivati
Etimologija
✧ vidi lȅm
