lȕpkati
lȕpkati () nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| lupkati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | lupkam |
| 2. | lupkaš |
| 3. | lupka |
| množina | |
| 1. | lupkamo |
| 2. | lupkate |
| 3. | lupkaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | lupkat ću |
| 2. | lupkat ćeš |
| 3. | lupkat će |
| množina | |
| 1. | lupkat ćemo |
| 2. | lupkat ćete |
| 3. | lupkat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | lupkah |
| 2. | lupkaše |
| 3. | lupkaše |
| množina | |
| 1. | lupkasmo |
| 2. | lupkaste |
| 3. | lupkahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | lupkao sam |
| 2. | lupkao si |
| 3. | lupkao je |
| množina | |
| 1. | lupkali smo |
| 2. | lupkali ste |
| 3. | lupkali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam lupkao |
| 2. | bio si lupkao |
| 3. | bio je lupkao |
| množina | |
| 1. | bili smo lupkali |
| 2. | bili ste lupkali |
| 3. | bili su lupkali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | lupkaj |
| množina | |
| 1. | lupkajmo |
| 2. | lupkajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| lupkajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| lupkao, lupkala, lupkalo | |
| lupkali, lupkale, lupkala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| lupkan, lupkana, lupkano | |
| lupkani, lupkane, lupkana | |
Definicija
lagano lupati, udarati čime dulje vrijeme [lupkati prstima po stolu]
Etimologija
✧ vidi lȕpiti
