rasèliti
rasèliti svrš. 〈prez. ràselīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ràseljen, gl. im. raseljénje〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| raseliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | raselim |
| 2. | raseliš |
| 3. | raseli |
| množina | |
| 1. | raselimo |
| 2. | raselite |
| 3. | rasele |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | raselit ću |
| 2. | raselit ćeš |
| 3. | raselit će |
| množina | |
| 1. | raselit ćemo |
| 2. | raselit ćete |
| 3. | raselit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | raselih |
| 2. | raseli |
| 3. | raseli |
| množina | |
| 1. | raselismo |
| 2. | raseliste |
| 3. | raseliše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | raselio sam |
| 2. | raselio si |
| 3. | raselio je |
| množina | |
| 1. | raselili smo |
| 2. | raselili ste |
| 3. | raselili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam raselio |
| 2. | bio si raselio |
| 3. | bio je raselio |
| množina | |
| 1. | bili smo raselili |
| 2. | bili ste raselili |
| 3. | bili su raselili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | raseli |
| množina | |
| 1. | raselimo |
| 2. | raselite |
| glagolski prilog prošli | |
| raselivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| raselio, raselila, raselilo | |
| raselili, raselile, raselila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| raseljen, raseljena, raseljeno | |
| raseljeni, raseljene, raseljena | |
Definicija
| 1. | (koga, se) učiniti da ljudi napuste mjesto prebivanja i odsele se u različita mjesta, preseliti na razne strane |
| 2. | (se) iseliti se u razne krajeve ili zemlje |
Sintagma
∆ raseljena osoba pov. status izbjeglica u zapadnim zemljama poslije 2. svjetskog rata (bez mogućnosti da se vrate kući)
Etimologija
✧ raz- + v. seliti
