ratifikácija
ratifikácija ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | ratifikacija |
| G | ratifikacije |
| D | ratifikaciji |
| A | ratifikaciju |
| V | ratifikacijo |
| L | ratifikaciji |
| I | ratifikacijom |
| množina | |
| N | ratifikacije |
| G | ratifikacija |
| D | ratifikacijama |
| A | ratifikacije |
| V | ratifikacije |
| L | ratifikacijama |
| I | ratifikacijama |
Definicija
pravn. čin kojim ovlašteni organ prihvaća međunarodni ugovor ili sporazum kao obvezatan; potvrđivanje, odobrenje
Etimologija
✧ vidi ratificírati
