Hrvatski jezični portal

ratificírati

ratificírati (što) dv.prez. ratifìcīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉

Izvedeni oblici
Dv.
infinitiv
ratificirati
 
prezent
jednina
1. ratificiram
2. ratificiraš
3. ratificira
množina
1. ratificiramo
2. ratificirate
3. ratificiraju
 
futur
jednina
1. ratificirat ću
2. ratificirat ćeš
3. ratificirat će
množina
1. ratificirat ćemo
2. ratificirat ćete
3. ratificirat će
 
imperfekt
jednina
1. ratificirah
2. ratificiraše
3. ratificiraše
množina
1. ratificirasmo
2. ratificiraste
3. ratificirahu
 
aorist
jednina
1. ratificirah
2.
3.
množina
1.
2.
3.
 
perfekt
jednina
1. ratificirao sam
2. ratificirao si
3. ratificirao je
množina
1. ratificirali smo
2. ratificirali ste
3. ratificirali su
 
pluskvamperfekt
jednina
1. bio sam ratificirao
2. bio si ratificirao
3. bio je ratificirao
množina
1. bili smo ratificirali
2. bili ste ratificirali
3. bili su ratificirali
 
imperativ
jednina
2. ratificiraj
množina
1. ratificirajmo
2. ratificirajte
 
glagolski prilog sadašnji
ratificirajući
 
glagolski prilog prošli
ratificiravši
 
glagolski pridjev aktivni
ratificirao, ratificirala, ratificiralo
ratificirali, ratificirale, ratificirala
 
glagolski pridjev pasivni
ratificiran, ratificirana, ratificirano
ratificirani, ratificirane, ratificirana
Definicija
izvršiti ili vršiti ratifikaciju
Etimologija
njem. ratifizieren ≃ srlat. ratificare