rováriti
rováriti nesvrš. 〈prez. ròvārīm, pril. sad. -rēći, gl. im. -rēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| rovariti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | rovarim |
| 2. | rovariš |
| 3. | rovari |
| množina | |
| 1. | rovarimo |
| 2. | rovarite |
| 3. | rovare |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | rovarit ću |
| 2. | rovarit ćeš |
| 3. | rovarit će |
| množina | |
| 1. | rovarit ćemo |
| 2. | rovarit ćete |
| 3. | rovarit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | rovarah |
| 2. | rovaraše |
| 3. | rovaraše |
| množina | |
| 1. | rovarasmo |
| 2. | rovaraste |
| 3. | rovarahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | rovario sam |
| 2. | rovario si |
| 3. | rovario je |
| množina | |
| 1. | rovarili smo |
| 2. | rovarili ste |
| 3. | rovarili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam rovario |
| 2. | bio si rovario |
| 3. | bio je rovario |
| množina | |
| 1. | bili smo rovarili |
| 2. | bili ste rovarili |
| 3. | bili su rovarili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | rovari |
| množina | |
| 1. | rovarimo |
| 2. | rovarite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| rovareći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| rovario, rovarila, rovarilo | |
| rovarili, rovarile, rovarila | |
Definicija
potajno, podmuklo raditi, huškati protiv koga ili čega, izazivati razdor; spletkariti, intrigirati
Etimologija
✧ vidi rȍv
