sahranjívati
sahranjívati (koga, što) nesvrš. 〈prez. sahrànjujēm, pril. sad. sahrànjujūći, gl. im. -ānje〉,
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
sahranjivati | |
prezent | |
jednina | |
1. | sahranjujem |
2. | sahranjuješ |
3. | sahranjuje |
množina | |
1. | sahranjujemo |
2. | sahranjujete |
3. | sahranjuju |
futur | |
jednina | |
1. | sahranjivat ću |
2. | sahranjivat ćeš |
3. | sahranjivat će |
množina | |
1. | sahranjivat ćemo |
2. | sahranjivat ćete |
3. | sahranjivat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | sahranjivah |
2. | sahranjivaše |
3. | sahranjivaše |
množina | |
1. | sahranjivasmo |
2. | sahranjivaste |
3. | sahranjivahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | sahranjivao sam |
2. | sahranjivao si |
3. | sahranjivao je |
množina | |
1. | sahranjivali smo |
2. | sahranjivali ste |
3. | sahranjivali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam sahranjivao |
2. | bio si sahranjivao |
3. | bio je sahranjivao |
množina | |
1. | bili smo sahranjivali |
2. | bili ste sahranjivali |
3. | bili su sahranjivali |
imperativ | |
jednina | |
2. | sahranjuj |
množina | |
1. | sahranjujmo |
2. | sahranjujte |
glagolski prilog sadašnji | |
sahranjujući | |
glagolski pridjev aktivni | |
sahranjivao, sahranjivala, sahranjivalo | |
sahranjivali, sahranjivale, sahranjivala | |
glagolski pridjev pasivni | |
sahranjivan, sahranjivana, sahranjivano | |
sahranjivani, sahranjivane, sahranjivana |