sahrániti
sahrániti (koga, što) svrš. 〈prez. sàhrānīm, pril. pr. -ivši, prid. trp. sàhrānjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| sahraniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | sahranim |
| 2. | sahraniš |
| 3. | sahrani |
| množina | |
| 1. | sahranimo |
| 2. | sahranite |
| 3. | sahrane |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | sahranit ću |
| 2. | sahranit ćeš |
| 3. | sahranit će |
| množina | |
| 1. | sahranit ćemo |
| 2. | sahranit ćete |
| 3. | sahranit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | sahranih |
| 2. | sahrani |
| 3. | sahrani |
| množina | |
| 1. | sahranismo |
| 2. | sahraniste |
| 3. | sahraniše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | sahranio sam |
| 2. | sahranio si |
| 3. | sahranio je |
| množina | |
| 1. | sahranili smo |
| 2. | sahranili ste |
| 3. | sahranili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam sahranio |
| 2. | bio si sahranio |
| 3. | bio je sahranio |
| množina | |
| 1. | bili smo sahranili |
| 2. | bili ste sahranili |
| 3. | bili su sahranili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | sahrani |
| množina | |
| 1. | sahranimo |
| 2. | sahranite |
| glagolski prilog prošli | |
| sahranivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| sahranio, sahranila, sahranilo | |
| sahranili, sahranile, sahranila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| sahranjen, sahranjena, sahranjeno | |
| sahranjeni, sahranjene, sahranjena | |
Definicija
| 1. | a. položiti umrloga ili urnu s pepelom u zemlju b. pren. predati zaboravu |
| 2. | a. pren. prouzrokovati čiju smrt ili propast [sahranili su ga svakodnevnim prigovorima]; uništiti, upropastiti b. oštro iskritizirati [sahraniti kazališnu predstavu] |
Frazeologija
⃟ sahrani se (be) živa prekinuti sve veze sa svijetom, sasvim se povući od života
Etimologija
✧ vidi sàhrana
