sagorijévati
sagorijévati nesvrš. 〈prez. sagòrijēvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| sagorijevati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | sagorijevam |
| 2. | sagorijevaš |
| 3. | sagorijeva |
| množina | |
| 1. | sagorijevamo |
| 2. | sagorijevate |
| 3. | sagorijevaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | sagorijevat ću |
| 2. | sagorijevat ćeš |
| 3. | sagorijevat će |
| množina | |
| 1. | sagorijevat ćemo |
| 2. | sagorijevat ćete |
| 3. | sagorijevat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | sagorijevah |
| 2. | sagorijevaše |
| 3. | sagorijevaše |
| množina | |
| 1. | sagorijevasmo |
| 2. | sagorijevaste |
| 3. | sagorijevahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | sagorijevao sam |
| 2. | sagorijevao si |
| 3. | sagorijevao je |
| množina | |
| 1. | sagorijevali smo |
| 2. | sagorijevali ste |
| 3. | sagorijevali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam sagorijevao |
| 2. | bio si sagorijevao |
| 3. | bio je sagorijevao |
| množina | |
| 1. | bili smo sagorijevali |
| 2. | bili ste sagorijevali |
| 3. | bili su sagorijevali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | sagorijevaj |
| množina | |
| 1. | sagorijevajmo |
| 2. | sagorijevajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| sagorijevajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| sagorijevao, sagorijevala, sagorijevalo | |
| sagorijevali, sagorijevale, sagorijevala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| sagorijevan, sagorijevana, sagorijevano | |
| sagorijevani, sagorijevane, sagorijevana | |
Etimologija
✧ vidi sagòrjeti
