pròbavljati
pròbavljati (što) nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| probavljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | probavljam |
| 2. | probavljaš |
| 3. | probavlja |
| množina | |
| 1. | probavljamo |
| 2. | probavljate |
| 3. | probavljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | probavljat ću |
| 2. | probavljat ćeš |
| 3. | probavljat će |
| množina | |
| 1. | probavljat ćemo |
| 2. | probavljat ćete |
| 3. | probavljat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | probavljah |
| 2. | probavljaše |
| 3. | probavljaše |
| množina | |
| 1. | probavljasmo |
| 2. | probavljaste |
| 3. | probavljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | probavljao sam |
| 2. | probavljao si |
| 3. | probavljao je |
| množina | |
| 1. | probavljali smo |
| 2. | probavljali ste |
| 3. | probavljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam probavljao |
| 2. | bio si probavljao |
| 3. | bio je probavljao |
| množina | |
| 1. | bili smo probavljali |
| 2. | bili ste probavljali |
| 3. | bili su probavljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | probavljaj |
| množina | |
| 1. | probavljajmo |
| 2. | probavljajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| probavljajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| probavljao, probavljala, probavljalo | |
| probavljali, probavljale, probavljala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| probavljan, probavljana, probavljano | |
| probavljani, probavljane, probavljana | |
Etimologija
✧ vidi prȍbava
