progrízati
progrízati (što) nesvrš. 〈prez. prògrīzām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| progrizati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | progrizam |
| 2. | progrizaš |
| 3. | progriza |
| množina | |
| 1. | progrizamo |
| 2. | progrizate |
| 3. | progrizaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | progrizat ću |
| 2. | progrizat ćeš |
| 3. | progrizat će |
| množina | |
| 1. | progrizat ćemo |
| 2. | progrizat ćete |
| 3. | progrizat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | progrizah |
| 2. | progrizaše |
| 3. | progrizaše |
| množina | |
| 1. | progrizasmo |
| 2. | progrizaste |
| 3. | progrizahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | progrizao sam |
| 2. | progrizao si |
| 3. | progrizao je |
| množina | |
| 1. | progrizali smo |
| 2. | progrizali ste |
| 3. | progrizali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam progrizao |
| 2. | bio si progrizao |
| 3. | bio je progrizao |
| množina | |
| 1. | bili smo progrizali |
| 2. | bili ste progrizali |
| 3. | bili su progrizali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | progrizaj |
| množina | |
| 1. | progrizajmo |
| 2. | progrizajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| progrizajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| progrizao, progrizala, progrizalo | |
| progrizali, progrizale, progrizala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| progrizan, progrizana, progrizano | |
| progrizani, progrizane, progrizana | |
Etimologija
✧ vidi prògristi
