prògristi
prògristi (što) svrš. 〈prez. progrízem, pril. pr. prògrizāvši, imp. progrízi, prid. trp. progrìžen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| progristi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | progrizem |
| 2. | progrizeš |
| 3. | progrize |
| množina | |
| 1. | progrizemo |
| 2. | progrizete |
| 3. | progrizu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | progrist ću |
| 2. | progrist ćeš |
| 3. | progrist će |
| množina | |
| 1. | progrist ćemo |
| 2. | progrist ćete |
| 3. | progrist će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | progrizoh |
| 2. | progrize |
| 3. | progrize |
| množina | |
| 1. | progrizosmo |
| 2. | progrizoste |
| 3. | progrizoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | progrizao sam |
| 2. | progrizao si |
| 3. | progrizao je |
| množina | |
| 1. | progrizli smo |
| 2. | progrizli ste |
| 3. | progrizli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam progrizao |
| 2. | bio si progrizao |
| 3. | bio je progrizao |
| množina | |
| 1. | bili smo progrizli |
| 2. | bili ste progrizli |
| 3. | bili su progrizli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | progrizi |
| množina | |
| 1. | progrizimo |
| 2. | progrizite |
| glagolski prilog prošli | |
| progrizavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| progrizao, progrizla, progrizlo | |
| progrizli, progrizle, progrizla | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| progrizen, progrizena, progrizeno | |
| progrizeni, progrizene, progrizena | |
Definicija
| 1. | grizući napraviti rupu, probiti grizući (ob. o glodavcima) [miš je progrizao fotelju] |
| 2. | nagrizanjem probušiti, izgristi, izjesti kemijskim djelovanjem [kiselina je progrizla tepih] |
Etimologija
✧ pro-4 + v. gristi
