prokljùvati
prokljùvati (što, se) svrš. 〈prez. pròkljujēm (se), pril. pr. -āvši (se), prid. rad. prȍkljuvao/prȍkljuvala (se) ž〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prokljuvati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prokljujem |
| 2. | prokljuješ |
| 3. | prokljuje |
| množina | |
| 1. | prokljujemo |
| 2. | prokljujete |
| 3. | prokljuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prokljuvat ću |
| 2. | prokljuvat ćeš |
| 3. | prokljuvat će |
| množina | |
| 1. | prokljuvat ćemo |
| 2. | prokljuvat ćete |
| 3. | prokljuvat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | prokljuvah |
| 2. | prokljuva |
| 3. | prokljuva |
| množina | |
| 1. | prokljuvasmo |
| 2. | prokljuvaste |
| 3. | prokljuvaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prokljuvao sam |
| 2. | prokljuvao si |
| 3. | prokljuvao je |
| množina | |
| 1. | prokljuvali smo |
| 2. | prokljuvali ste |
| 3. | prokljuvali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prokljuvao |
| 2. | bio si prokljuvao |
| 3. | bio je prokljuvao |
| množina | |
| 1. | bili smo prokljuvali |
| 2. | bili ste prokljuvali |
| 3. | bili su prokljuvali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prokljuj |
| množina | |
| 1. | prokljujmo |
| 2. | prokljujte |
| glagolski prilog prošli | |
| prokljuvavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prokljuvao, prokljuvala, prokljuvalo | |
| prokljuvali, prokljuvale, prokljuvala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| prokljuvan, prokljuvana, prokljuvano | |
| prokljuvani, prokljuvane, prokljuvana | |
Definicija
| 1. | (što) kljujući, udarajući kljunom probiti i izići iz jajeta (o piletu); prokljuviti |
| 2. | (se) pokazati se iz jajeta, probiti ljusku |
