proždèrati
proždèrati svrš. 〈prez. pròžderēm, pril. pr. -āvši, prid. trp. prȍžderān〉,
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prožderati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prožderem |
| 2. | proždereš |
| 3. | proždere |
| množina | |
| 1. | prožderemo |
| 2. | prožderete |
| 3. | prožderu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prožderat ću |
| 2. | prožderat ćeš |
| 3. | prožderat će |
| množina | |
| 1. | prožderat ćemo |
| 2. | prožderat ćete |
| 3. | prožderat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | prožderah |
| 2. | proždera |
| 3. | proždera |
| množina | |
| 1. | prožderasmo |
| 2. | prožderaste |
| 3. | prožderaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prožderao sam |
| 2. | prožderao si |
| 3. | prožderao je |
| množina | |
| 1. | prožderali smo |
| 2. | prožderali ste |
| 3. | prožderali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prožderao |
| 2. | bio si prožderao |
| 3. | bio je prožderao |
| množina | |
| 1. | bili smo prožderali |
| 2. | bili ste prožderali |
| 3. | bili su prožderali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prožderi |
| množina | |
| 1. | prožderimo |
| 2. | prožderite |
| glagolski prilog prošli | |
| prožderavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prožderao, prožderala, prožderalo | |
| prožderali, prožderale, prožderala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| prožderan, prožderana, prožderano | |
| prožderani, prožderane, prožderana | |
Etimologija
✧ vidi pròždrijēti
