pronjuškávati
pronjuškávati (što) nesvrš. 〈prez. pronjùškāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| pronjuškavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | pronjuškavam |
| 2. | pronjuškavaš |
| 3. | pronjuškava |
| množina | |
| 1. | pronjuškavamo |
| 2. | pronjuškavate |
| 3. | pronjuškavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | pronjuškavat ću |
| 2. | pronjuškavat ćeš |
| 3. | pronjuškavat će |
| množina | |
| 1. | pronjuškavat ćemo |
| 2. | pronjuškavat ćete |
| 3. | pronjuškavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | pronjuškavah |
| 2. | pronjuškavaše |
| 3. | pronjuškavaše |
| množina | |
| 1. | pronjuškavasmo |
| 2. | pronjuškavaste |
| 3. | pronjuškavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | pronjuškavao sam |
| 2. | pronjuškavao si |
| 3. | pronjuškavao je |
| množina | |
| 1. | pronjuškavali smo |
| 2. | pronjuškavali ste |
| 3. | pronjuškavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam pronjuškavao |
| 2. | bio si pronjuškavao |
| 3. | bio je pronjuškavao |
| množina | |
| 1. | bili smo pronjuškavali |
| 2. | bili ste pronjuškavali |
| 3. | bili su pronjuškavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | pronjuškavaj |
| množina | |
| 1. | pronjuškavajmo |
| 2. | pronjuškavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| pronjuškavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| pronjuškavao, pronjuškavala, pronjuškavalo | |
| pronjuškavali, pronjuškavale, pronjuškavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| pronjuškavan, pronjuškavana, pronjuškavano | |
| pronjuškavani, pronjuškavane, pronjuškavana | |
Etimologija
✧ vidi prònjušiti
