svršávati
svršávati () nesvrš. 〈prez. svẕšāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| svršavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | svršavam |
| 2. | svršavaš |
| 3. | svršava |
| množina | |
| 1. | svršavamo |
| 2. | svršavate |
| 3. | svršavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | svršavat ću |
| 2. | svršavat ćeš |
| 3. | svršavat će |
| množina | |
| 1. | svršavat ćemo |
| 2. | svršavat ćete |
| 3. | svršavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | svršavah |
| 2. | svršavaše |
| 3. | svršavaše |
| množina | |
| 1. | svršavasmo |
| 2. | svršavaste |
| 3. | svršavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | svršavao sam |
| 2. | svršavao si |
| 3. | svršavao je |
| množina | |
| 1. | svršavali smo |
| 2. | svršavali ste |
| 3. | svršavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam svršavao |
| 2. | bio si svršavao |
| 3. | bio je svršavao |
| množina | |
| 1. | bili smo svršavali |
| 2. | bili ste svršavali |
| 3. | bili su svršavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | svršavaj |
| množina | |
| 1. | svršavajmo |
| 2. | svršavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| svršavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| svršavao, svršavala, svršavalo | |
| svršavali, svršavale, svršavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| svršavan, svršavana, svršavano | |
| svršavani, svršavane, svršavana | |
Etimologija
✧ vidi svẕha
