svladávati
svladávati (savladávati) (koga, što) nesvrš. 〈prez. svlàdāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
svladavati | |
prezent | |
jednina | |
1. | svladavam |
2. | svladavaš |
3. | svladava |
množina | |
1. | svladavamo |
2. | svladavate |
3. | svladavaju |
futur | |
jednina | |
1. | svladavat ću |
2. | svladavat ćeš |
3. | svladavat će |
množina | |
1. | svladavat ćemo |
2. | svladavat ćete |
3. | svladavat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | svladavah |
2. | svladavaše |
3. | svladavaše |
množina | |
1. | svladavasmo |
2. | svladavaste |
3. | svladavahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | svladavao sam |
2. | svladavao si |
3. | svladavao je |
množina | |
1. | svladavali smo |
2. | svladavali ste |
3. | svladavali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam svladavao |
2. | bio si svladavao |
3. | bio je svladavao |
množina | |
1. | bili smo svladavali |
2. | bili ste svladavali |
3. | bili su svladavali |
imperativ | |
jednina | |
2. | svladavaj |
množina | |
1. | svladavajmo |
2. | svladavajte |
glagolski prilog sadašnji | |
svladavajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
svladavao, svladavala, svladavalo | |
svladavali, svladavale, svladavala | |
glagolski pridjev pasivni | |
svladavan, svladavana, svladavano | |
svladavani, svladavane, svladavana |