smirívati
smirívati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. smìrujēm, pril. sad. smìrujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| smirivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | smirujem |
| 2. | smiruješ |
| 3. | smiruje |
| množina | |
| 1. | smirujemo |
| 2. | smirujete |
| 3. | smiruju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | smirivat ću |
| 2. | smirivat ćeš |
| 3. | smirivat će |
| množina | |
| 1. | smirivat ćemo |
| 2. | smirivat ćete |
| 3. | smirivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | smirivah |
| 2. | smirivaše |
| 3. | smirivaše |
| množina | |
| 1. | smirivasmo |
| 2. | smirivaste |
| 3. | smirivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | smirivao sam |
| 2. | smirivao si |
| 3. | smirivao je |
| množina | |
| 1. | smirivali smo |
| 2. | smirivali ste |
| 3. | smirivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam smirivao |
| 2. | bio si smirivao |
| 3. | bio je smirivao |
| množina | |
| 1. | bili smo smirivali |
| 2. | bili ste smirivali |
| 3. | bili su smirivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | smiruj |
| množina | |
| 1. | smirujmo |
| 2. | smirujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| smirujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| smirivao, smirivala, smirivalo | |
| smirivali, smirivale, smirivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| smirivan, smirivana, smirivano | |
| smirivani, smirivane, smirivana | |
Etimologija
✧ vidi smíriti
