smȕćkati
smȕćkati (što) svrš. 〈prez. -ām, pril. pr. -āvši, prid. trp. smȕćkān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| smućkati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | smućkam |
| 2. | smućkaš |
| 3. | smućka |
| množina | |
| 1. | smućkamo |
| 2. | smućkate |
| 3. | smućkaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | smućkat ću |
| 2. | smućkat ćeš |
| 3. | smućkat će |
| množina | |
| 1. | smućkat ćemo |
| 2. | smućkat ćete |
| 3. | smućkat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | smućkah |
| 2. | smućka |
| 3. | smućka |
| množina | |
| 1. | smućkasmo |
| 2. | smućkaste |
| 3. | smućkaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | smućkao sam |
| 2. | smućkao si |
| 3. | smućkao je |
| množina | |
| 1. | smućkali smo |
| 2. | smućkali ste |
| 3. | smućkali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam smućkao |
| 2. | bio si smućkao |
| 3. | bio je smućkao |
| množina | |
| 1. | bili smo smućkali |
| 2. | bili ste smućkali |
| 3. | bili su smućkali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | smućkaj |
| množina | |
| 1. | smućkajmo |
| 2. | smućkajte |
| glagolski prilog prošli | |
| smućkavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| smućkao, smućkala, smućkalo | |
| smućkali, smućkale, smućkala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| smućkan, smućkana, smućkano | |
| smućkani, smućkane, smućkana | |
Definicija
| 1. | tresenjem uzburkati tekućinu u boci i sl. |
| 2. | pren. razg. nešto napraviti na brzinu i loše |
Frazeologija
⃟ smućkaj pa prolij (to) ništa ne valja, loše je, (ništa) ne vrijedi
Etimologija
✧ vidi smútiti
