Hrvatski jezični portal

blȁgohōtan

blȁgohōtan prid.odr. -tnī〉

Izvedeni oblici
Pozitiv - neodr.
 
muški rod
jednina
N blagohotan
G blagohotna
D blagohotnu
A blagohotna / blagohotan
V blagohotni
L blagohotnu
I blagohotnim
množina
N blagohotni
G blagohotnih
D blagohotnim / blagohotnima
A blagohotne
V blagohotni
L blagohotnim / blagohotnima
I blagohotnim / blagohotnima
 
srednji rod
jednina
N blagohotno
G blagohotna
D blagohotnu
A blagohotno
V blagohotno
L blagohotnu
I blagohotnim
množina
N blagohotna
G blagohotnih
D blagohotnim / blagohotnima
A blagohotna
V blagohotna
L blagohotnim / blagohotnima
I blagohotnim / blagohotnima
 
ženski rod
jednina
N blagohotna
G blagohotne
D blagohotnoj
A blagohotnu
V blagohotna
L blagohotnoj
I blagohotnom
množina
N blagohotne
G blagohotnih
D blagohotnim / blagohotnima
A blagohotne
V blagohotne
L blagohotnim / blagohotnima
I blagohotnim / blagohotnima
 
Pozitiv - odr.
 
muški rod
jednina
N blagohotni
G blagohotnog / blagohotnoga
D blagohotnom / blagohotnome / blagohotnomu
A blagohotnog / blagohotni
V blagohotni
L blagohotnom / blagohotnome / blagohotnomu
I blagohotnim
množina
N blagohotni
G blagohotnih
D blagohotnim / blagohotnima
A blagohotne
V blagohotni
L blagohotnim / blagohotnima
I blagohotnim / blagohotnima
 
srednji rod
jednina
N blagohotno
G blagohotnog / blagohotnoga
D blagohotnom / blagohotnome / blagohotnomu
A blagohotno
V blagohotno
L blagohotnom / blagohotnome / blagohotnomu
I blagohotnim
množina
N blagohotna
G blagohotnih
D blagohotnim / blagohotnima
A blagohotna
V blagohotna
L blagohotnim / blagohotnima
I blagohotnim / blagohotnima
 
ženski rod
jednina
N blagohotna
G blagohotne
D blagohotnoj
A blagohotnu
V blagohotna
L blagohotnoj
I blagohotnom
množina
N blagohotne
G blagohotnih
D blagohotnim / blagohotnima
A blagohotne
V blagohotne
L blagohotnim / blagohotnima
I blagohotnim / blagohotnima
 
Komparativ
muški rod
jednina
N blagohotniji
G blagohotnijeg / blagohotnijega
D blagohotnijem / blagohotnijemu
A blagohotnijeg / blagohotnijega
V blagohotniji
L blagohotnijem / blagohotnijemu
I blagohotnijim
množina
N blagohotniji
G blagohotnijih
D blagohotnijim / blagohotnijima
A blagohotnije
V blagohotniji
L blagohotnijim / blagohotnijima
I blagohotnijim / blagohotnijima
 
srednji rod
jednina
N blagohotnije
G blagohotnijeg / blagohotnijega
D blagohotnijem / blagohotnijemu
A blagohotnije
V blagohotnije
L blagohotnijem / blagohotnijemu
I blagohotnijim
množina
N blagohotnija
G blagohotnijih
D blagohotnijim / blagohotnijima
A blagohotnija
V blagohotnija
L blagohotnijim / blagohotnijima
I blagohotnijim / blagohotnijima
 
ženski rod
jednina
N blagohotnija
G blagohotnije
D blagohotnijoj
A blagohotniju
V blagohotnija
L blagohotnijoj
I blagohotnijom
množina
N blagohotnija
G blagohotnijih
D blagohotnijim / blagohotnijima
A blagohotnije
V blagohotnije
L blagohotnijim / blagohotnijima
I blagohotnijim / blagohotnijima
 
Superlativ
muški rod
jednina
N najblagohotniji
G najblagohotnijeg / najblagohotnijega
D najblagohotnijem / najblagohotnijemu
A najblagohotnijeg / najblagohotnijega
V najblagohotniji
L najblagohotnijem / najblagohotnijemu
I najblagohotnijim
množina
N najblagohotniji
G najblagohotnijih
D najblagohotnijim / najblagohotnijima
A najblagohotnije
V najblagohotniji
L najblagohotnijim / najblagohotnijima
I najblagohotnijim / najblagohotnijima
 
srednji rod
jednina
N najblagohotnije
G najblagohotnijeg / najblagohotnijega
D najblagohotnijem / najblagohotnijemu
A najblagohotnije
V najblagohotnije
L najblagohotnijem / najblagohotnijemu
I najblagohotnijim
množina
N najblagohotnija
G najblagohotnijih
D najblagohotnijim / najblagohotnijima
A najblagohotnija
V najblagohotnija
L najblagohotnijim / najblagohotnijima
I najblagohotnijim / najblagohotnijima
 
ženski rod
jednina
N najblagohotnija
G najblagohotnije
D najblagohotnijoj
A najblagohotniju
V najblagohotnija
L najblagohotnijoj
I najblagohotnijom
množina
N najblagohotnija
G najblagohotnijih
D najblagohotnijim / najblagohotnijima
A najblagohotnije
V najblagohotnije
L najblagohotnijim / najblagohotnijima
I najblagohotnijim / najblagohotnijima
Definicija
arh. ekspr. koji je sklon komu, naklonjen komu ili čemu; blagonaklon, dobronamjeran, prijazan
Etimologija
v. blag + v. htjeti