iluminírati
iluminírati (što) dv. 〈prez. ilumìnīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
iluminirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | iluminiram |
2. | iluminiraš |
3. | iluminira |
množina | |
1. | iluminiramo |
2. | iluminirate |
3. | iluminiraju |
futur | |
jednina | |
1. | iluminirat ću |
2. | iluminirat ćeš |
3. | iluminirat će |
množina | |
1. | iluminirat ćemo |
2. | iluminirat ćete |
3. | iluminirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | iluminirah |
2. | iluminiraše |
3. | iluminiraše |
množina | |
1. | iluminirasmo |
2. | iluminiraste |
3. | iluminirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | iluminirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | iluminirao sam |
2. | iluminirao si |
3. | iluminirao je |
množina | |
1. | iluminirali smo |
2. | iluminirali ste |
3. | iluminirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam iluminirao |
2. | bio si iluminirao |
3. | bio je iluminirao |
množina | |
1. | bili smo iluminirali |
2. | bili ste iluminirali |
3. | bili su iluminirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | iluminiraj |
množina | |
1. | iluminirajmo |
2. | iluminirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
iluminirajući | |
glagolski prilog prošli | |
iluminiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
iluminirao, iluminirala, iluminiralo | |
iluminirali, iluminirale, iluminirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
iluminiran, iluminirana, iluminirano | |
iluminirani, iluminirane, iluminirana |
1. | rasvijetliti |
2. | izvesti/izvoditi ili izraditi iluminaciju |
3. | ukrasiti/ukrašavati iluminacijama |