inferírati
inferírati (što) dv. 〈prez. infèrīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
inferirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | inferiram |
2. | inferiraš |
3. | inferira |
množina | |
1. | inferiramo |
2. | inferirate |
3. | inferiraju |
futur | |
jednina | |
1. | inferirat ću |
2. | inferirat ćeš |
3. | inferirat će |
množina | |
1. | inferirat ćemo |
2. | inferirat ćete |
3. | inferirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | inferirah |
2. | inferiraše |
3. | inferiraše |
množina | |
1. | inferirasmo |
2. | inferiraste |
3. | inferirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | inferirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | inferirao sam |
2. | inferirao si |
3. | inferirao je |
množina | |
1. | inferirali smo |
2. | inferirali ste |
3. | inferirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam inferirao |
2. | bio si inferirao |
3. | bio je inferirao |
množina | |
1. | bili smo inferirali |
2. | bili ste inferirali |
3. | bili su inferirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | inferiraj |
množina | |
1. | inferirajmo |
2. | inferirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
inferirajući | |
glagolski prilog prošli | |
inferiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
inferirao, inferirala, inferiralo | |
inferirali, inferirale, inferirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
inferiran, inferirana, inferirano | |
inferirani, inferirane, inferirana |