Hrvatski jezični portal

inhalírati

inhalírati (što) dv.prez. inhàlīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉

Izvedeni oblici
Dv.
infinitiv
inhalirati
 
prezent
jednina
1. inhaliram
2. inhaliraš
3. inhalira
množina
1. inhaliramo
2. inhalirate
3. inhaliraju
 
futur
jednina
1. inhalirat ću
2. inhalirat ćeš
3. inhalirat će
množina
1. inhalirat ćemo
2. inhalirat ćete
3. inhalirat će
 
imperfekt
jednina
1. inhalirah
2. inhaliraše
3. inhaliraše
množina
1. inhalirasmo
2. inhaliraste
3. inhalirahu
 
aorist
jednina
1. inhalirah
2.
3.
množina
1.
2.
3.
 
perfekt
jednina
1. inhalirao sam
2. inhalirao si
3. inhalirao je
množina
1. inhalirali smo
2. inhalirali ste
3. inhalirali su
 
pluskvamperfekt
jednina
1. bio sam inhalirao
2. bio si inhalirao
3. bio je inhalirao
množina
1. bili smo inhalirali
2. bili ste inhalirali
3. bili su inhalirali
 
imperativ
jednina
2. inhaliraj
množina
1. inhalirajmo
2. inhalirajte
 
glagolski prilog sadašnji
inhalirajući
 
glagolski prilog prošli
inhaliravši
 
glagolski pridjev aktivni
inhalirao, inhalirala, inhaliralo
inhalirali, inhalirale, inhalirala
 
glagolski pridjev pasivni
inhaliran, inhalirana, inhalirano
inhalirani, inhalirane, inhalirana
Definicija
udahnuti/udisati, uvući/uvlačiti pare na nos i usta
Etimologija
njem. inhalieren ≃ in-2 + lat. halare: disati