ispunjávati
ispunjávati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. ispùnjāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ispunjavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ispunjavam |
| 2. | ispunjavaš |
| 3. | ispunjava |
| množina | |
| 1. | ispunjavamo |
| 2. | ispunjavate |
| 3. | ispunjavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ispunjavat ću |
| 2. | ispunjavat ćeš |
| 3. | ispunjavat će |
| množina | |
| 1. | ispunjavat ćemo |
| 2. | ispunjavat ćete |
| 3. | ispunjavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | ispunjavah |
| 2. | ispunjavaše |
| 3. | ispunjavaše |
| množina | |
| 1. | ispunjavasmo |
| 2. | ispunjavaste |
| 3. | ispunjavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ispunjavao sam |
| 2. | ispunjavao si |
| 3. | ispunjavao je |
| množina | |
| 1. | ispunjavali smo |
| 2. | ispunjavali ste |
| 3. | ispunjavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ispunjavao |
| 2. | bio si ispunjavao |
| 3. | bio je ispunjavao |
| množina | |
| 1. | bili smo ispunjavali |
| 2. | bili ste ispunjavali |
| 3. | bili su ispunjavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ispunjavaj |
| množina | |
| 1. | ispunjavajmo |
| 2. | ispunjavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| ispunjavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ispunjavao, ispunjavala, ispunjavalo | |
| ispunjavali, ispunjavale, ispunjavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ispunjavan, ispunjavana, ispunjavano | |
| ispunjavani, ispunjavane, ispunjavana | |
Etimologija
✧ vidi ìspuniti
