iscrpljívati
iscrpljívati nesvrš. 〈prez. iscẕpljujēm, pril. sad. iscẕpljujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| iscrpljivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | iscrpljujem |
| 2. | iscrpljuješ |
| 3. | iscrpljuje |
| množina | |
| 1. | iscrpljujemo |
| 2. | iscrpljujete |
| 3. | iscrpljuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | iscrpljivat ću |
| 2. | iscrpljivat ćeš |
| 3. | iscrpljivat će |
| množina | |
| 1. | iscrpljivat ćemo |
| 2. | iscrpljivat ćete |
| 3. | iscrpljivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | iscrpljivah |
| 2. | iscrpljivaše |
| 3. | iscrpljivaše |
| množina | |
| 1. | iscrpljivasmo |
| 2. | iscrpljivaste |
| 3. | iscrpljivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | iscrpljivao sam |
| 2. | iscrpljivao si |
| 3. | iscrpljivao je |
| množina | |
| 1. | iscrpljivali smo |
| 2. | iscrpljivali ste |
| 3. | iscrpljivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam iscrpljivao |
| 2. | bio si iscrpljivao |
| 3. | bio je iscrpljivao |
| množina | |
| 1. | bili smo iscrpljivali |
| 2. | bili ste iscrpljivali |
| 3. | bili su iscrpljivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | iscrpljuj |
| množina | |
| 1. | iscrpljujmo |
| 2. | iscrpljujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| iscrpljujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| iscrpljivao, iscrpljivala, iscrpljivalo | |
| iscrpljivali, iscrpljivale, iscrpljivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| iscrpljivan, iscrpljivana, iscrpljivano | |
| iscrpljivani, iscrpljivane, iscrpljivana | |
Definicija
v. iscrpiti
| 1. | (što) do kraja crpenjem izvlačiti |
| 2. | (koga, se) izmarati izlažući (se) dugotrajnim naporima |
Etimologija
✧ vidi iscŕpiti
