irigírati
irigírati (što) dv. 〈prez. irìgīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| irigirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | irigiram |
| 2. | irigiraš |
| 3. | irigira |
| množina | |
| 1. | irigiramo |
| 2. | irigirate |
| 3. | irigiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | irigirat ću |
| 2. | irigirat ćeš |
| 3. | irigirat će |
| množina | |
| 1. | irigirat ćemo |
| 2. | irigirat ćete |
| 3. | irigirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | irigirah |
| 2. | irigiraše |
| 3. | irigiraše |
| množina | |
| 1. | irigirasmo |
| 2. | irigiraste |
| 3. | irigirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | irigirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | irigirao sam |
| 2. | irigirao si |
| 3. | irigirao je |
| množina | |
| 1. | irigirali smo |
| 2. | irigirali ste |
| 3. | irigirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam irigirao |
| 2. | bio si irigirao |
| 3. | bio je irigirao |
| množina | |
| 1. | bili smo irigirali |
| 2. | bili ste irigirali |
| 3. | bili su irigirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | irigiraj |
| množina | |
| 1. | irigirajmo |
| 2. | irigirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| irigirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| irigiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| irigirao, irigirala, irigiralo | |
| irigirali, irigirale, irigirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| irigiran, irigirana, irigirano | |
| irigirani, irigirane, irigirana | |
Definicija
| 1. | navodnjavati, natopiti/natapati |
| 2. | opskrbiti/opskrbljivati; ispirati |
Etimologija
✧ lat. irrigare
