ispíliti
ispíliti svrš. 〈prez. ìspīlīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ìspīljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ispiliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ispilim |
| 2. | ispiliš |
| 3. | ispili |
| množina | |
| 1. | ispilimo |
| 2. | ispilite |
| 3. | ispile |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ispilit ću |
| 2. | ispilit ćeš |
| 3. | ispilit će |
| množina | |
| 1. | ispilit ćemo |
| 2. | ispilit ćete |
| 3. | ispilit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ispilih |
| 2. | ispili |
| 3. | ispili |
| množina | |
| 1. | ispilismo |
| 2. | ispiliste |
| 3. | ispiliše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ispilio sam |
| 2. | ispilio si |
| 3. | ispilio je |
| množina | |
| 1. | ispilili smo |
| 2. | ispilili ste |
| 3. | ispilili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ispilio |
| 2. | bio si ispilio |
| 3. | bio je ispilio |
| množina | |
| 1. | bili smo ispilili |
| 2. | bili ste ispilili |
| 3. | bili su ispilili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ispili |
| množina | |
| 1. | ispilimo |
| 2. | ispilite |
| glagolski prilog prošli | |
| ispilivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ispilio, ispilila, ispililo | |
| ispilili, ispilile, ispilila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ispiljen, ispiljena, ispiljeno | |
| ispiljeni, ispiljene, ispiljena | |
Definicija
razrezati, izrezati pilom [ispiliti daske]
