ispisívati
ispisívati (što, koga, se) nesvrš. 〈prez. ispìsujēm, pril. sad. ispìsujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ispisivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ispisujem |
| 2. | ispisuješ |
| 3. | ispisuje |
| množina | |
| 1. | ispisujemo |
| 2. | ispisujete |
| 3. | ispisuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ispisivat ću |
| 2. | ispisivat ćeš |
| 3. | ispisivat će |
| množina | |
| 1. | ispisivat ćemo |
| 2. | ispisivat ćete |
| 3. | ispisivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | ispisivah |
| 2. | ispisivaše |
| 3. | ispisivaše |
| množina | |
| 1. | ispisivasmo |
| 2. | ispisivaste |
| 3. | ispisivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ispisivao sam |
| 2. | ispisivao si |
| 3. | ispisivao je |
| množina | |
| 1. | ispisivali smo |
| 2. | ispisivali ste |
| 3. | ispisivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ispisivao |
| 2. | bio si ispisivao |
| 3. | bio je ispisivao |
| množina | |
| 1. | bili smo ispisivali |
| 2. | bili ste ispisivali |
| 3. | bili su ispisivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ispisuj |
| množina | |
| 1. | ispisujmo |
| 2. | ispisujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| ispisujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ispisivao, ispisivala, ispisivalo | |
| ispisivali, ispisivale, ispisivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ispisivan, ispisivana, ispisivano | |
| ispisivani, ispisivane, ispisivana | |
Etimologija
✧ vidi ispísati
