istòpiti
istòpiti (se) svrš. 〈prez. ìstopīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. ìstopljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| istopiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | istopim |
| 2. | istopiš |
| 3. | istopi |
| množina | |
| 1. | istopimo |
| 2. | istopite |
| 3. | istope |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | istopit ću |
| 2. | istopit ćeš |
| 3. | istopit će |
| množina | |
| 1. | istopit ćemo |
| 2. | istopit ćete |
| 3. | istopit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | istopih |
| 2. | istopi |
| 3. | istopi |
| množina | |
| 1. | istopismo |
| 2. | istopiste |
| 3. | istopiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | istopio sam |
| 2. | istopio si |
| 3. | istopio je |
| množina | |
| 1. | istopili smo |
| 2. | istopili ste |
| 3. | istopili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam istopio |
| 2. | bio si istopio |
| 3. | bio je istopio |
| množina | |
| 1. | bili smo istopili |
| 2. | bili ste istopili |
| 3. | bili su istopili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | istopi |
| množina | |
| 1. | istopimo |
| 2. | istopite |
| glagolski prilog prošli | |
| istopivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| istopio, istopila, istopilo | |
| istopili, istopile, istopila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| istopljen, istopljena, istopljeno | |
| istopljeni, istopljene, istopljena | |
Definicija
| 1. | (što) do kraja obaviti topljenje čega; otopiti, rastopiti |
| 2. | (se) a. nestati topljenjem, otopiti se, snijeg se istopio b. pren. nestati, izgubiti se mijenjanjem odnosa snaga [prednost se istopila (ob. u nekoj sportskoj igri)] |
Etimologija
✧ is- + v. topiti
