izbatìnati
izbatìnati (koga) svrš. 〈prez. -ām, pril. pr. -āvši, prid. trp. ìzbatinān〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
izbatinati | |
prezent | |
jednina | |
1. | izbatinam |
2. | izbatinaš |
3. | izbatina |
množina | |
1. | izbatinamo |
2. | izbatinate |
3. | izbatinaju |
futur | |
jednina | |
1. | izbatinat ću |
2. | izbatinat ćeš |
3. | izbatinat će |
množina | |
1. | izbatinat ćemo |
2. | izbatinat ćete |
3. | izbatinat će |
aorist | |
jednina | |
1. | izbatinah |
2. | izbatina |
3. | izbatina |
množina | |
1. | izbatinasmo |
2. | izbatinaste |
3. | izbatinaše |
perfekt | |
jednina | |
1. | izbatinao sam |
2. | izbatinao si |
3. | izbatinao je |
množina | |
1. | izbatinali smo |
2. | izbatinali ste |
3. | izbatinali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam izbatinao |
2. | bio si izbatinao |
3. | bio je izbatinao |
množina | |
1. | bili smo izbatinali |
2. | bili ste izbatinali |
3. | bili su izbatinali |
imperativ | |
jednina | |
2. | izbatinaj |
množina | |
1. | izbatinajmo |
2. | izbatinajte |
glagolski prilog prošli | |
izbatinavši | |
glagolski pridjev aktivni | |
izbatinao, izbatinala, izbatinalo | |
izbatinali, izbatinale, izbatinala | |
glagolski pridjev pasivni | |
izbatinan, izbatinana, izbatinano | |
izbatinani, izbatinane, izbatinana |