izlizívati
izlizívati (što, se) nesvrš. 〈prez. izlìzujēm, pril. sad. izlìzujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| izlizivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | izlizujem |
| 2. | izlizuješ |
| 3. | izlizuje |
| množina | |
| 1. | izlizujemo |
| 2. | izlizujete |
| 3. | izlizuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | izlizivat ću |
| 2. | izlizivat ćeš |
| 3. | izlizivat će |
| množina | |
| 1. | izlizivat ćemo |
| 2. | izlizivat ćete |
| 3. | izlizivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | izlizivah |
| 2. | izlizivaše |
| 3. | izlizivaše |
| množina | |
| 1. | izlizivasmo |
| 2. | izlizivaste |
| 3. | izlizivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | izlizivao sam |
| 2. | izlizivao si |
| 3. | izlizivao je |
| množina | |
| 1. | izlizivali smo |
| 2. | izlizivali ste |
| 3. | izlizivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam izlizivao |
| 2. | bio si izlizivao |
| 3. | bio je izlizivao |
| množina | |
| 1. | bili smo izlizivali |
| 2. | bili ste izlizivali |
| 3. | bili su izlizivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | izlizuj |
| množina | |
| 1. | izlizujmo |
| 2. | izlizujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| izlizujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| izlizivao, izlizivala, izlizivalo | |
| izlizivali, izlizivale, izlizivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| izlizivan, izlizivana, izlizivano | |
| izlizivani, izlizivane, izlizivana | |
Etimologija
✧ vidi izlízati
