izùmrijēti
izùmrijēti () svrš. 〈prez. ȉzumrēm, pril. pr. -ēvši, prid. rad. ȉzumro/ȉzumṟla ž〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| izumrijeti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | izumrem |
| 2. | izumreš |
| 3. | izumre |
| množina | |
| 1. | izumremo |
| 2. | izumrete |
| 3. | izumru |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | izumrijet ću |
| 2. | izumrijet ćeš |
| 3. | izumrijet će |
| množina | |
| 1. | izumrijet ćemo |
| 2. | izumrijet ćete |
| 3. | izumrijet će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | izumrijeh |
| 2. | izumrije |
| 3. | izumrije |
| množina | |
| 1. | izumrijesmo |
| 2. | izumrijeste |
| 3. | izumriješe |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | izumro sam |
| 2. | izumro si |
| 3. | izumro je |
| množina | |
| 1. | izumrli smo |
| 2. | izumrli ste |
| 3. | izumrli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam izumro |
| 2. | bio si izumro |
| 3. | bio je izumro |
| množina | |
| 1. | bili smo izumrli |
| 2. | bili ste izumrli |
| 3. | bili su izumrli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | izumri |
| množina | |
| 1. | izumrimo |
| 2. | izumrite |
| glagolski prilog prošli | |
| izumrijevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| izumro, izumrla, izumrlo | |
| izumrli, izumrle, izumrla | |
Definicija
umrijeti svi jedan za drugim, nestati do posljednjega; nestati, poumirati
Sintagma
∆ izumrla vrsta 1. biol. životinjska ili biljna vrsta koja je nestala dugotrajnim procesom ili velikim poremećajem u prirodi, ona koje više nema (za razliku od pocrkati,) 2. pren. razg. ljudi kakvih više nema (lijepih uglađenih manira, ljudi snažne individualnosti, nezavisne ličnosti itd.)
Etimologija
✧ iz- + v. umrijeti
