izvršávati
izvršávati (što) nesvrš. 〈prez. izvẕšāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| izvršavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | izvršavam |
| 2. | izvršavaš |
| 3. | izvršava |
| množina | |
| 1. | izvršavamo |
| 2. | izvršavate |
| 3. | izvršavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | izvršavat ću |
| 2. | izvršavat ćeš |
| 3. | izvršavat će |
| množina | |
| 1. | izvršavat ćemo |
| 2. | izvršavat ćete |
| 3. | izvršavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | izvršavah |
| 2. | izvršavaše |
| 3. | izvršavaše |
| množina | |
| 1. | izvršavasmo |
| 2. | izvršavaste |
| 3. | izvršavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | izvršavao sam |
| 2. | izvršavao si |
| 3. | izvršavao je |
| množina | |
| 1. | izvršavali smo |
| 2. | izvršavali ste |
| 3. | izvršavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam izvršavao |
| 2. | bio si izvršavao |
| 3. | bio je izvršavao |
| množina | |
| 1. | bili smo izvršavali |
| 2. | bili ste izvršavali |
| 3. | bili su izvršavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | izvršavaj |
| množina | |
| 1. | izvršavajmo |
| 2. | izvršavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| izvršavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| izvršavao, izvršavala, izvršavalo | |
| izvršavali, izvršavale, izvršavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| izvršavan, izvršavana, izvršavano | |
| izvršavani, izvršavane, izvršavana | |
Etimologija
✧ vidi izvŕšiti
