jednòimenōst
jednòimenōst ž 〈G -osti, I -osti/-ošću〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | jednoimenost |
| G | jednoimenosti |
| D | jednoimenosti |
| A | jednoimenost |
| V | jednoimenosti |
| L | jednoimenosti |
| I | jednoimenošću / jednoimenosti |
| množina | |
| N | jednoimenosti |
| G | jednoimenosti |
| D | jednoimenostima |
| A | jednoimenosti |
| V | jednoimenosti |
| L | jednoimenostima |
| I | jednoimenostima |
Definicija
lingv. odnos između označenika (pojma) i označitelja (oznake) u kojem označenik ima samo jednog označitelja; mononimija, usp. jednoznačnost, monosemija
Etimologija
✧ jedno- + v. ime
