jènjati
jènjati () dv. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, prid. rad. jènjao, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| jenjati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | jenjam |
| 2. | jenjaš |
| 3. | jenja |
| množina | |
| 1. | jenjamo |
| 2. | jenjate |
| 3. | jenjaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | jenjat ću |
| 2. | jenjat ćeš |
| 3. | jenjat će |
| množina | |
| 1. | jenjat ćemo |
| 2. | jenjat ćete |
| 3. | jenjat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | jenjah |
| 2. | jenjaše |
| 3. | jenjaše |
| množina | |
| 1. | jenjasmo |
| 2. | jenjaste |
| 3. | jenjahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | jenjah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | jenjao sam |
| 2. | jenjao si |
| 3. | jenjao je |
| množina | |
| 1. | jenjali smo |
| 2. | jenjali ste |
| 3. | jenjali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam jenjao |
| 2. | bio si jenjao |
| 3. | bio je jenjao |
| množina | |
| 1. | bili smo jenjali |
| 2. | bili ste jenjali |
| 3. | bili su jenjali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | jenjaj |
| množina | |
| 1. | jenjajmo |
| 2. | jenjajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| jenjajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| jenjavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| jenjao, jenjala, jenjalo | |
| jenjali, jenjale, jenjala | |
Definicija
razg. oslabiti/slabiti, popustiti/popuštati, opasti/opadati (ob. o vjetrovima, poplavama, zimi, burnim osjećajima) [zima jenja]
Etimologija
✧ ? mađ. henye: besposlen, lijen
