Hrvatski jezični portal

grȁnčav

grȁnčav prid.odr. -ī〉

Izvedeni oblici
Pozitiv - neodr.
 
muški rod
jednina
N grančav
G grančava
D grančavu
A grančava / grančav
V grančavi
L grančavu
I grančavim
množina
N grančavi
G grančavih
D grančavim / grančavima
A grančave
V grančavi
L grančavim / grančavima
I grančavim / grančavima
 
srednji rod
jednina
N grančavo
G grančava
D grančavu
A grančavo
V grančavo
L grančavu
I grančavim
množina
N grančava
G grančavih
D grančavim / grančavima
A grančava
V grančava
L grančavim / grančavima
I grančavim / grančavima
 
ženski rod
jednina
N grančava
G grančave
D grančavoj
A grančavu
V grančava
L grančavoj
I grančavom
množina
N grančave
G grančavih
D grančavim / grančavima
A grančave
V grančave
L grančavim / grančavima
I grančavim / grančavima
 
Pozitiv - odr.
 
muški rod
jednina
N grančavi
G grančavog / grančavoga
D grančavom / grančavome / grančavomu
A grančavog / grančavi
V grančavi
L grančavom / grančavome / grančavomu
I grančavim
množina
N grančavi
G grančavih
D grančavim / grančavima
A grančave
V grančavi
L grančavim / grančavima
I grančavim / grančavima
 
srednji rod
jednina
N grančavo
G grančavog / grančavoga
D grančavom / grančavome / grančavomu
A grančavo
V grančavo
L grančavom / grančavome / grančavomu
I grančavim
množina
N grančava
G grančavih
D grančavim / grančavima
A grančava
V grančava
L grančavim / grančavima
I grančavim / grančavima
 
ženski rod
jednina
N grančava
G grančave
D grančavoj
A grančavu
V grančava
L grančavoj
I grančavom
množina
N grančave
G grančavih
D grančavim / grančavima
A grančave
V grančave
L grančavim / grančavima
I grančavim / grančavima
Definicija
reg. koji je od stajanja i neadekvatnog čuvanja zahvaćen plijesni ili napadnut crvima [grančav pršut]; užegnut
Etimologija
lat. rancidus: užegnut