gȑcati
gȑcati () nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| grcati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | grcam |
| 2. | grcaš |
| 3. | grca |
| množina | |
| 1. | grcamo |
| 2. | grcate |
| 3. | grcaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | grcat ću |
| 2. | grcat ćeš |
| 3. | grcat će |
| množina | |
| 1. | grcat ćemo |
| 2. | grcat ćete |
| 3. | grcat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | grcah |
| 2. | grcaše |
| 3. | grcaše |
| množina | |
| 1. | grcasmo |
| 2. | grcaste |
| 3. | grcahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | grcao sam |
| 2. | grcao si |
| 3. | grcao je |
| množina | |
| 1. | grcali smo |
| 2. | grcali ste |
| 3. | grcali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam grcao |
| 2. | bio si grcao |
| 3. | bio je grcao |
| množina | |
| 1. | bili smo grcali |
| 2. | bili ste grcali |
| 3. | bili su grcali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | grcaj |
| množina | |
| 1. | grcajmo |
| 2. | grcajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| grcajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| grcao, grcala, grcalo | |
| grcali, grcale, grcala | |
Definicija
| 1. | doživljavati prekide disanja; bez udjela volje proizvoditi neodređen grleni glas dobiven nehotičnim uvlačenjem zraka u dišne organe (obratno od normalne artikulacije) [grcati od plača; grcati od smijeha] |
| 2. | pren. (u čemu) boriti se s krajnjim nedaćama |
Frazeologija
⃟ grcati u dugovima biti prezadužen
Etimologija
✧ od starijega *gъrtьcati, v. grtati
