grúbjeti
grúbjeti () nesvrš. 〈prez. -bīm, pril. sad. -bēći, gl. im. -bljēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| grubjeti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | grubim |
| 2. | grubiš |
| 3. | grubi |
| množina | |
| 1. | grubimo |
| 2. | grubite |
| 3. | grube |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | grubjet ću |
| 2. | grubjet ćeš |
| 3. | grubjet će |
| množina | |
| 1. | grubjet ćemo |
| 2. | grubjet ćete |
| 3. | grubjet će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | grubljah |
| 2. | grubljaše |
| 3. | grubljaše |
| množina | |
| 1. | grubljasmo |
| 2. | grubljaste |
| 3. | grubljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | grubio sam |
| 2. | grubio si |
| 3. | grubio je |
| množina | |
| 1. | grubjeli smo |
| 2. | grubjeli ste |
| 3. | grubjeli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam grubio |
| 2. | bio si grubio |
| 3. | bio je grubio |
| množina | |
| 1. | bili smo grubjeli |
| 2. | bili ste grubjeli |
| 3. | bili su grubjeli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | grubi |
| množina | |
| 1. | grubimo |
| 2. | grubite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| grubeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| grubio, grubjela, grubjelo | |
| grubjeli, grubjele, grubjela | |
Definicija
postajati grub i postajati grublji
Etimologija
✧ vidi grẉb
