grohòtati
grohòtati () nesvrš. 〈prez. gròhoćēm, pril. sad. gròhoćūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| grohotati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | grohoćem |
| 2. | grohoćeš |
| 3. | grohoće |
| množina | |
| 1. | grohoćemo |
| 2. | grohoćete |
| 3. | grohoću |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | grohotat ću |
| 2. | grohotat ćeš |
| 3. | grohotat će |
| množina | |
| 1. | grohotat ćemo |
| 2. | grohotat ćete |
| 3. | grohotat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | grohotah |
| 2. | grohotaše |
| 3. | grohotaše |
| množina | |
| 1. | grohotasmo |
| 2. | grohotaste |
| 3. | grohotahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | grohotao sam |
| 2. | grohotao si |
| 3. | grohotao je |
| množina | |
| 1. | grohotali smo |
| 2. | grohotali ste |
| 3. | grohotali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam grohotao |
| 2. | bio si grohotao |
| 3. | bio je grohotao |
| množina | |
| 1. | bili smo grohotali |
| 2. | bili ste grohotali |
| 3. | bili su grohotali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | grohoći |
| množina | |
| 1. | grohoćimo |
| 2. | grohoćite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| grohoćući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| grohotao, grohotala, grohotalo | |
| grohotali, grohotale, grohotala | |
Definicija
smijati se grohotom
Etimologija
✧ vidi grȍhōt
