habilitácija
habilitácija ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | habilitacija |
| G | habilitacije |
| D | habilitaciji |
| A | habilitaciju |
| V | habilitacijo |
| L | habilitaciji |
| I | habilitacijom |
| množina | |
| N | habilitacije |
| G | habilitacija |
| D | habilitacijama |
| A | habilitacije |
| V | habilitacije |
| L | habilitacijama |
| I | habilitacijama |
Definicija
stjecanje prava na neki znanstveni stupanj ili prava na izvođenje nastave na fakultetu na temelju pisanog rada koji se javno prikazuje i brani
Etimologija
✧ srlat. habilitatio: vještina, sposobnost ≃ lat. habilis: vješt
